Care Santos: De kleur van de herinnering

Oorspronkelijk: Habitaciones cerradas (2011) Editorial Planeta, Barcelona.

Vertaald door  Jacqueline Visscher (2013), Uitgeverij Wereldbibliotheek, Utrecht

De setting is prachtig: het Barcelona van de eerste helft van de vorige eeuw. De uitbreiding van de stad, de opkomst van industrieelen die daar geld aan verdienen, het verdwijnen van de oude adel en grootgrondbezitters en de opkomst van een nieuwe kaste van rijken. Tegen die achtergrond de geschiedenis van de familie Lax, met als belangrijkst personages Amadeo Lax en zijn veel jongere vrouw Teresa. Rijk erfgenaam, groot schilder, een egocentrisch en verscheurd man die uiteindelijk zichzelf tegenkomt.

Het verhaal is mooi, maar te langgerekt, de perspectiefwisselingen niet logisch (zoals bij Cabré http://bit.ly/15tfq1K), uiteindelijk weet je het wel.

De turbulente Catalaanse geschiedenis van rond de eeuwwisseling tot het einde van de van de burgeroorlog wordt aangestipt, duikt hier en daar op. Je moet die geschiedenis een beetje kennen om de context te begrijpen.

Ontdaan van alle franje is het een de onmogelijke liefdesgeschiedenis van een Teresa die haar man al sinds ze een jong meisje is adoreert en Amadeo die zijn liederlijke leven ook na zijn huwelijk met Teresa voortzet, tot hij erachter komt dat de gevoelens van zijn beste vriend voor Teresa beantwoord worden. De dramatische gebeurtenissen op kerstnacht 1932 waar voortdurend naar gehint wordt zijn de crux van het verhaal.

De stijl van Care Santos valt tegen, misschien ook wel door het voortdurend husselen van de puzzelstukjes, afgewisseld met emails, catalogus beschrijvingen van schilderijen, krantenknipsels.

brand Almacenes El Siglo op kerstavond 1932

Mooi verhaal, te lang gerekt, puzzelachtig gebracht. Jammer.

Deze inmiddels zevende roman van Care Santos is de eerste die in het Nederlands is vertaald. Verder heeft ze kinderboeken en boeken voor jong volwassenen geschreven. Haar werk is in veel vertalingen uitgebracht. Inmiddels is haar achtste roman uit: “El aire que respiras”, “de lucht die je inademt” verschenen.

Een 6½