Nog zo’n eindexamenlijst boek, Valentijn, dat ik denk in 1970 gelezen heb. Ik heb bij Hans Andreas heeft altijd een romantisch poëtische connotatie voor mij gehad, maar zou tegenwoordig niet meer weten waarom of het moeten de geweldige verhalen over meester Pompelmoes zijn. Al tientallen jaren niets van hem gelezen. Hij behoorde als dichter tot de vijftigers, net als Campert, Kouwenaar en Vinkenoog.

Het boek roept enorm de sfeer van de jaren zestig op, het niet willen conformeren, het doen waar je denkt dat je zin in hebt. Tegelijkertijd worden de personages toch belemmerd door hun opvoeding en omgeving.

Valentijn is een net ouderloos geworden jongen van bijna eenentwintig die niet precies weet ie wil, maar vooral niet werken. Hij ontmoet Carmen, ze worden verliefd. Valentijn raakt zijns ondanks betrokken bij een literair tijdschrift en zowel Carmen als hij worden hoorspelacteur. Na een auto-ongeluk met de redactie van het tijdschrift besluiten Carmen en Valentijn, nog steeds verliefd, naar Italië te gaan.

Beeld van de tijd en ik denk dat ik het toen een geweldig boek vond. Met de kennis van nu is het gedateerd, maar wel weer fijn om te lezen, een reis in de tijd …

Valentijn door Hans Andreus, mijn uitgave uitgegeven door Salamander is de derde druk uit 1967, de eerste druk verscheen in 1960.