Het Spaanse Hooggerechtshof heeft vandaag het collectief ontslag  van een onderneming ongedaan gemaakt. Het ontslag was aangevraagd na de inwerkingtreding van de hervorming van het arbeidsrecht, februari 2012. Die hervorming was juist bedoeld om collectief ontslag om economische redenen makkelijker te maken. Na drie kwartalen dalende inkomsten zou je al een collectief ontslag kunnen uitvoeren. Maar de rechtbanken passen de regels strikt toe. In het onderhavige geval gaat het om gebrekkige documentatie en het ontbreken van onderhandelingsbereidheid. De documentatie betreft het ontbreken van de laatste twee jaarrekeningen. Verder was het bedrijf niet bereid te onderhandelen over de aangeboden ontslagvergoeding. Dat aanbod was gelijk aan het wettelijk minimum: 20 dagen salaris voor ieder gewerkt jaar. De rechtbank gaat er dus van uit dat het altijd meer dan het minimum moet zijn.

Deze hervorming van het arbeidsrecht is veelbesproken in Spanje en pakt in de praktijk negatief uit voor de conservatieve regering van Mariano Rajoy. In Europees verband is Spanje een testcase geworden. De hervormingen moeten worden doorgevoerd, niet alleen in wetgeving, maar vooral in de praktijk. “Europa” heeft dus een mening over de onafhankelijke rechtspraak van een lidstaat, waar het alleen recht van spreken heeft als het om wetgeving gaat, lijkt mij.

De Spaanse regering is niet van plan de wetgeving anders dan cosmetisch aan te passen en hiermee tegen de Europese richtlijnen in te gaan. Bovendien houdt ze hiermee de jarenlange praktijk binnen het ontslagrecht overeind: een vergoeding van meer dan twintig dagen per gewerkt jaar. De socialisten zullen tevreden zijn.

In Nederland zijn de socialisten tevreden met een sociaal akkoord dat de ontslagvergoeding aan een maximum bindt: 75.000 Euro. Dat is in de meeste gevallen ruim genoeg om Spaanse regels uit te voeren, dus eigenlijk valt dat dan wel weer mee. We hebben in Nederland  gekozen om het een transitievergoeding te noemen. Mensen met een hoger salaris en langere diensttijd hebben het nakijken. Hoe eerlijk het is om dat zonder overgangsregeling in te voeren weet ik niet.

Zelf ben ik die dans ontsprongen.