Bij de vorige troonswisseling woonde ik aan het strand van Ereaga [1]. Zonder smartphone of internet. Het was een gewone werkdag en wat er allemaal in de hoofdstad van Nederland gebeurde was een kort item op het nieuws van negen uur in de avond. De prille democratie had wel wat anders aan het hoofd dan dat rare Nederland met z’n drugs en krakersrellen.

De slag om de Blauwbrug

“Geen woning geen kroning” was de kreet van die dagen in Amsterdam. Rellen, de slag om de Blauwbrug, rookbommen en ME. Geen kroning inderdaad, zoals er vandaag ook geen kroning is, ook al noemt iedereen dat zo. Zoals ook iedereen Máxima koningin noemt, zelfs Koningin en Hare Majesteit op de site van het koninklijk huis[2]. Wat een hypocrisie. Op de site van de rijksoverheid hebben ze er inmiddels een mooie draai aan gegeven:

“Prinses Máxima wordt als echtgenote van de Koning aangeduid met Hare Majesteit de Koningin. Officieel luidt haar titel – net als die van de echtgenotes van de Koning Willem I, II en III – Hare Majesteit Koningin Máxima, Prinses der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau. Haar aanspreektitel is Majesteit. De aanduiding van Koningin betekent niet dat zij staatshoofd is of dezelfde bevoegdheden en verantwoordelijkheden als het staatshoofd heeft, maar dat zij de echtgenote van de Koning is.“[3]

Het heil zoeken in gebruiken van een eeuw of langer geleden en als het zo uit komt is het ineens traditie. Maar net als haar voorgangers is Máxima prinses, Prinses der Nederlanden, geen koningin.

In Argentinië is deze troonswisseling net iets meer nieuws dan destijds in Spanje, maar echt een hot item is het ook niet, begreep ik uit een reportage van Kees Elenbaas gisteren op radio 1[4]. Er was wel een studente die Máxima meer zag zitten dan Messi of de Argentijnse paus. Een kwestie van prioriteiten.

Op de Buitenveldertselaan was het drukker vannacht dan in een normale uitgaansnacht. Tegen het ochtendgloren kruisten uitgefeeste studenten en ouders op weg naar de vrijmarkt elkaar in het parkje bij Uilenstede. In de frisse lentelucht liep ik met mijn honden nog zonder bestemming, voor het eerst in jaren zitten we niet op de vrijmarkt en kon ik laat opstaan. Nu ga ik douchen en me in het wit steken.