De generale repetitie is gisteravond begonnen met de wedstrijd Japan-Brazilië in het Mané Garrincha stadion in de Braziliaanse hoofdstad. Wel handig zo’n toernooi een jaar voor het WK. Op die manier kun je alle kinderziektes eruit halen. Over de wedstrijd kunnen we kort zijn, 1-0 bij rust, eindstand 3-0. Binnen de lijnen praten de Brazilianen teveel met elkaar, wijzen, corrigeren, zijn bozig. Niet speels genoeg. Veel werk aan de winkel voor Felipão. Saaie wedstrijd bovendien, wat wel eens een makke van dit toernooi kan worden.

Kinderziektes en klachten genoeg: hoge prijzen van de kaartjes, hoge prijzen van de consumpties, slecht internet voor de pers, amper internet op de tribune, 3½ uur in de rij om je kaartje op te halen, een grasmat zoals bij de nieuwe Amsterdam Arena destijds, relletjes tegen de dure toernooien en oproerpolitie buiten het stadion, een uitgejouwde Dilma, klapstoeltjes in de dug-out, overvolle bussen voor de wedstrijd, chaos na de wedstrijd, nou ja, dat soort dingen. Je hoeft er niet op te rekenen dat alles aangepakt zal worden, bovendien is er nog een jaar de tijd om dingen op het laatste moment geïmproviseerd op te lossen.

De hoge prijzen zullen blijven, daarmee het grootste deel van de bevolking uitsluitend om een wedstrijd bij te kunnen wonen in een stadion.

English: Piet de Visser, Dutch football manager and scout. (Photo credit: Wikipedia)

In Nieuwsuur* zegt Piet de Visser, voetbalscout van Chelsea, is dat geen enkel probleem. Er zijn er altijd wel een paar die zeuren, ze hoeven toch niet allemaal in het stadion te zitten? Er zijn overal tv’s en dat is voor de mensen ook een hele belevenis, want het leeft onder de mensen, het zal een festijn zijn. Of woorden van gelijke strekking.

Precies Piet, het zal groots zijn en die mensen, ach die zijn gewend aan derde rang en berusten, ze weten niet beter. Gelukkig zijn er ook die de straat opgaan omdat ze al zo lang berust hebben …

*http://nos.nl/l/tcm:5-1724361/ Nieuwsuur reportage van Rudy Bouman en Nina Jurna