Winkeltje spelen, zeker boekwinkeltje, is leuk. Het is jammer dat er zo veel bij komt kijken, zo veel dat dat de meesten ervan weerhoud verder te gaan dan spelen alleen. Een enkeling kijkt daar doorheen zich vasthoudend aan het ideaal van de handelaar achterin de winkel die verdiept in zijn boek verstoord opkijkt als er een klant binnenkomt. Die handelaar vindt je in Nederland misschien nog in de Oudemanhuispoort of een Maastrichts achteraf straatje. De boekhandelaar is ondernemer geworden, veertig jaar geleden een contradictio in terminis, nu een paradox.
