Valeria Luiselli: Valse papieren
Oorspronkelijk: Papeles falsos, 2010. Vertaald uit het Spaans door Merijn Verhulst, Amsterdam 2012, uitgeverij Karaat.
Met een voorwoord van Cees Nooteboom
De Mexicaanse Valeria Luiselli (1983) schept met weinig woorden een heel eigen wereld die zich afspeelt in Mexico-Stad, Venetië en New-York. Ze verkent in autobiografische vorm op een verrassende, speelse, belezen en anekdotische manier de grenzen van verbeelding en werkelijkheid, van leegte en betekenis. Ze gebruikt veelvuldig citaten van en verwijzingen naar andere schrijvers, ingebed in schijnbaar alledaagse gebeurtenissen. Maar niets is toeval, er is geschrapt en herschreven en naar ik begrijp doet ze dat bij iedere uitgave, iedere vertaling, steeds weer. Zo haalt ze haar Argentijnse generatiegenoot Alejandro Zambra (1975) aan: “Een schrijver is hij die schrapt… Snoeien, planten: een vorm vinden die er al was.” (uit Bonsái, 2006)
De van oorsprong Russische dichter Joseph Brodsky is nadrukkelijk aanwezig in het…