Portugal heeft een probleem dat de meeste landen in dit corona tijdperk niet hebben. Het heeft maar één buur en die buur legt iedereen die Spanje binnenkomt veertien dagen quarantaine op, met uitzondering van buurtgrensverkeer en vrachtverkeer. Dat is een eenzijdige maatregel die Spanje niet heeft overlegd met haar twee buren, Frankrijk en Portugal. Het is ook niet in overeenstemming met EU-beleid. De maatregel is geldig zolang de noodtoestand (estado de alarma) geldig is in Spanje, nu nog tot 24 mei, met de intentie van de regering om het te verlengen tot 15 juni.Dat ligt politiek moeilijk. Net zo moeilijk als het de Portugezen ligt dat de grens praktisch gezien dicht is. Er zijn meer van dit soort geschillen binnen de EU, wat maar laat zien dat deze crisis de eenheid van de unie niet heeft bevorderd.

Schreef ik een paar dagen geleden dat Brazilië van de negende naar de zesde plaats was opgerukt op de dubieuze corona top besmettingenlijst en dat het daar niet bij zou blijven. Vandaag staat het land op plaats drie. In dit tempo is plaats twee zelfs nog mogelijk! Droevig. In het zuiden van het land is het nu najaar, zoals het ook najaar was toen het hele verhaal begon in Wuhan, bijna een half jaar geleden. Dat temperatuur en vochtigheidsgraad een rol spelen bij de verspreiding van het virus is door meerdere wetenschappers, niet alleen Maurice de Hond, aangetoond. Het zal de Brazilianen niet helpen.
Creatief zijn ze zeker. De stad en de staat São Paulo hebben besloten een aantal feestdagen te vervroegen en creëren zo vanaf morgen een zes dagen durende mini vakantie. Daarin moet het makkelijker zijn om je te houden aan de regels van sociale distantie dan wanneer er gewerkt moet worden, en nog belangrijker, kan het overlopen van de IC’s voorkomen worden. Hoe dat werkt begrijp ik niet helemaal. Kan dat dan zomaar? Blijkbaar. Corpus Christi gaat van juni naar 20 mei, Zwarte Bewustwordingsdag gaat van november naar 21 mei en het is de bedoeling dat staatsfeestdag van juli naar aanstaande maandag gaat. De komende weken zal gekeken worden of er nog meer maxi-weekends ingesteld kunnen worden. De maatregel in de stad om het verkeer te beperken door om en om te gaan rijden heeft niet gewerkt (zie aflevering 57). De hoop is nu gevestigd op veel vrije dagen. De IC’s in de staat zijn voor 90% vol en R, het reproductiegetal, is nog altijd groter dan één. Verder vragen burgemeester en gouverneur om geen chloroquine te gebruiken, anders dan op medisch voorschrift. Het is te gevaarlijk om zomaar te gebruiken, zoals Bolsonaro wil. Ergens hoorde ik iets over een staatshoofd dat het zelf gebruikt, ben even kwijt waar dat ook alweer was.

Dun maar indrukwekkend is dit meer dan een eeuw geleden geschreven juweeltje van Leonid Andrejev. Het speelt in de nadagen van de laatste tsaar. Een groep van vijf overmoedige jongelieden wordt betrapt voor ze de beraamde aanslag op een minister kunnen uitvoeren. Ze worden ter dood veroordeeld. Een dagloner vermoordt zijn baas en krijgt hetzelfde lot toebedeeld. Een schurk pleegt in koelen bloede een moord. Alle zeven worden ze eenzaam opgesloten en ontstoken van iedere informatie begint eenieder op zijn eigen manier te malen. De een jammert, de ander wil met geheven vuist ten onder gaan. Vooral in die individuele bespiegelingen komt het psychologisch karakter van het verhaal het best naar voren. Uiteindelijk ontmoeten ze elkaar, in de trein op weg naar de executie. Totaal zwart, maar enorm goed geschreven kleinood!
Bestel hier De zeven gehangenen van Leonid Andrejev, vertaald door Jan Robert Braat en uitgegeven door Thomas Rap te Amsterdam, september 2019

Buena Vista Social Club kwam uit toen ik “in between marriages” was en veel cd’s heb gekocht, zie ook eerdere afleveringen. De muziek pakte meteen en met nummers als El carretero of Chan Chan zijn ze ook sindsdien met me meegereisd. Altijd een vrolijke noot, ook al is in sommige nummers droefheid troef. Zoals bijvoorbeeld Veinte años, die zaten er toen op en sprak enorm aan. Nu na nog eens twintig jaar is het weer terug. Er is nog een vervolg cd gekomen in 2015, met nummers die destijds het album niet gehaald hadden. Veel van de aan de vergetelheid ontrukte muzikanten hebben daarna een opleving in hun carrière gehad en zijn de hele wereld overgetrokken met hun muziek. Wim Wenders maakte een prachtige film van “the making of” met natuurlijk een grote rol voor Ry Cooder.
Kijk en luister hier naar Chan Chan door Buena Vista Social Club
Kijk en luister hier naar El carretero En hier naar Veinte años
Hier twee grutsels die ook Veinte años doen! Zelf moeten ze nog twintig worden. Let ook op de on-Cubaanse rollende rrr, leuk!