Aangrijpend, gevoelig en dapper, dat is het autobiografische verhaal van Deborah Levy. Ze verhaalt van haar wederwaardigheden na de scheiding van haar man. Ze komt met haar twee dochters te wonen in een oude flat op een heuvel in Londen. De oudste dochter gaat al snel studeren en het huis uit. Net als in het eerste deel van wat een trilogie moet worden, Dingen die ik niet wil weten, vier essays gemodelleerd op het boek Waarom ik schrijf van George Orwell, is het soms een voortkabbelende vertelling. Maar er staat zoveel spanning op, er zitten zoveel lagen onder, zo’n soort boek waar je dagenlang steeds aan moet denken. Het is een aaneenschakeling van gewone dagelijkse dingen, zoals een verstopte afvoer, een buurvrouw die vindt dat je je fiets daar niet mag zetten, het vinden van een schrijvershuisje, gelardeerd met flashbacks over haar huwelijk, haar jeugd in Zuid-Afrika, haar dochters en moeder. Tegelijkertijd neemt ze een ferm feministisch standpunt in waar het over mannen gaat en het patriarchaat.

Als ervaringsdeskundige een zeer herkenbaar boek, méér dan aanbevelenswaardig. Ik kijk uit naar deel drie.

De prijs van het bestaan door Deborah Levy, oorspronkelijke titel The cost of living, vertaald door Astrid Huisman, uitgegeven door De Geus, Amsterdam, november 2020