Vanuit het perspectief van zoon Juan verhaalt Jesús Carrasco het leven van een klein gezin in een dorp in de provincie Toledo. Hoe ze in de tijden van Franco naar de stad trokken waar de vader dertien jaar in een vezelcementfabriek (asbest!) werkt en de dochter en zoon geboren worden. Als Juan zes is en zus Isabel wordt vader afgedankt en verhuizen ze weer naar Cruces, naar het huis dat er nog staat. Vader koopt machines en begint een deurenwerkplaats. Als Juan na zijn studie in Madrid terugkeert in zijn dorp is het vanzelfsprekend dat hij bij zijn vader gaat werken. Dat doet hij drie jaar, maar het werk, zijn vader, het verstikt hem. Met een smoes vertrekt hij naar Schotland, zogenaamd op een beurs. In werkelijkheid verdient hij de kost met bordenwassen en later een baantje op een botanische tuin.

Juan gaat terug voor de begrafenis van zijn vader. Zijn zus verwijt hem onverschilligheid, niet te geven om zijn familie, alleen aan zichzelf te denken. Veel herinneringen komen terug, maar Juan wil na een week weer terug naar zijn nieuwe leven. Dat dat anders uitpakt moet je zelf lezen.

Geweldig verhaal waarin Carrasco zelfs zijn prachtige debuut De vlucht overstijgt! Hij treft op een geweldige wijze het oude katholieke en dictatoriale Spanje en de nieuwe tijdgeest, een strijd tussen generaties. Hoe bijvoorbeeld de vader zijn Catalaanse schoonzoon, zogenaamd als grap, kleineert is ook zoals het nu nog is in het traditionele en conservatieve deel van het land.

Terug naar huis door Jesús Carrasco, oorspronkelijke titel Llévame a casa, vertaald door Arie van der Wal en uitgegeven door Meulenhoff, Amsterdam september 2021