Camilo Castelo Branco Museum in Sao Miguel de Seide, Vila Nova de Famalicão, Portugal. (Photo credit: Wikipedia)

In het nieuws van Vila Nova de Famalicão valt meteen het probleem op van Salsicharia Limiana. Al twee jaar komen gesprekken die voor de plaatselijke rechtbank bedoeld zijn bij de worstenfabriek terecht. Het is geen technisch probleem, maar iets met de telefoondienst die een verkeerd nummer doorgeeft en een verkeerd nummer dat op internet staat. Het gebeurd wel 30 keer per week!

Dat dit nieuws is geeft al het grote belang van de stad met ongeveer 30.000 inwoners aan. Het meest belangwekkende aan de plaats is wellicht dat de schrijver Camilo Castelo Branco er jaren, in het kerkdorp São Miguel de Seide, heeft gewoond en er in 1890 zelfmoord heeft gepleegd. Toen ik op de naar de schrijver vernoemde middelbare school zat was het jaarlijks verplichte uitstapje naar het huis van Camilo Castelo Branco, sinds 1954 een museum. Stoffig, karig, klein zijn de woorden die me te binnen schieten. Als ik naar foto’s op internet kijk is het zeker niet klein, maar karig en stoffig nog steeds.

Wij lazen met tegenzin in zijn werk en kregen een gekuiste versie van zijn leven te horen. Anders dan het beeld van het kleine en stoffige museum is niets dan de naam me bijgebleven van de veelschrijver.

Straten, een bibliotheek en nog steeds de school zijn naar hem vernoemd. Ook meer dan honderd jaar na zijn dood heeft de stad zijn naam nodig om niet alleen met de problemen van Salsicharia Limiana in het nieuws te komen.