Nu weet ik het zeker: Mourinho en Ronaldo spreken amper meer met elkaar, Diário de Notícias van vandaag brengt dit als nieuws aan het thuisfront in Portugal.  De trainer en sterspeler van Real Madrid hebben ergens in de zomer van 2012 iets gevonden waar ze zich als duurbetaalde professionals niet overheen kunnen zetten. Dat ze duurbetaald worden ligt aan mij, ik kijk naar de door reclame omzoomde wedstrijden. Dat ze net mensen zijn, ook al verdienen ze zoveel geld, dat pik ik niet omdat ze zoveel verdienen. Ze moeten natuurlijk zelf weten wat ze doen, maar het mag niet ten koste gaan van mijn voetbalgenot en dat gaat het wel. De beste keeper wordt niet meer opgesteld, de beste aanvaller presteert ondermaats, allemaal omdat er “iets” is. Zowel Mourinho als Ronaldo gedragen zich als kinderen, laten zich kennen als egocentrisch en zijn niet in staat het teambelang boven alles te stellen. Exit in de halve finale.

Dat doen de heren bij “mijn” Barcelona wel, zij zijn duidelijk een team, een groep die het voor elkaar opneemt. Maar na een aantal jaren succes zijn ze ook niet meer in staat “het” te brengen. Na Pep kan niemand hetzelfde, dus ook zijn oude assistent Vilanova niet. Exit in de halve finale.

Wembley Stadium (Photo credit: Wikipedia)

Tis droevig, ze zijn niet meer goed genoeg. Ieder Nederlands team droomt er van tot de halve finale te komen. Een finale, zoals nu in Wembley is een illusie. Ja toch, Ronald?