Ik zie of hoor regelmatig mensen die sprekend lijken op, of precies klinken als. Soms heeft iemand echt een dubbelganger en een enkeling leeft een geslaagd dubbelleven. Een voorbeeld hiervan is Theodor Holman, een columnist van Het Parool en De Groene Amsterdammer die ik weer graag mag lezen sinds hij het schrijven over Theo van Gogh en islamisten een beetje achter zich heeft gelaten.

De reikwijdte van dit dubbelleven is anders dan je zou verwachten van iemand met een deels publiek leven, Theodor heeft een tweede publiek leven: hij schrijft onder het pseudoniem Ricardo Noblat een blog voor het Braziliaanse O Globo.

Omdat beelden niet bedriegen in een beeldsamenleving: