Ik had het lang niet gehoord: Maracangalha  van Dorival Caymmi. Het verhaal wil dat Dorival dit geschreven heeft naar aanleiding van het dubbelleven van een vriend. Naast zijn gezin had hij een tweede gezin in Maracangalha, waar hij naar toe ging als hij een door hemzelf gestuurd telegram van zijn werk kreeg om naar de suikerfabriek te gaan. “ik ga naar Maracangalho” is het refrein van dit fraaie lied, ook vaak gezongen door Antonio Carlos “Tom” Jobim. Er is een filmpje op YouTube bij Tom thuis, met Dorival, hun gezinnen en Maracangalha: http://bit.ly/11CF1Ax.

vlnr Vinicius, Dorival en Tom

Een andere legendarische opname is die van Jobim en Elis Regina van de repetitie van Aguas de Março: http://bit.ly/156swiW van het prachtige eind-van-de-zomer lied geschreven en gecomponeerd door Tom zelf. Journalisten van de Folha de São Paulo hebben dit gekozen als hét Braziliaanse lied. Eindresultaat: http://vimeo.com/29561797. Buitenlanders hebben meer met “The girl from Ipanema” van Tom en Vinicius de Moraes, ook prachtig natuurlijk, zeker in de versie met Stan Getz: http://bit.ly/165Pvgt

Toen ik in Brazilië woonde zei een expat tegen me: “Het enige wat die Brazilianen kunnen is voetballen, neuken en zingen.” Het laatste klopt in ieder geval, zingen kunnen ze! Bij de Confederations Cup die vanavond begint kunnen ze laten zien dat de 22^ste plaats op de FIFA ranglijst niet terecht is.