Als arbeid duur is omdat de lonen hoog zijn of je er veel van nodig hebt dan verzint men listen. Deze maand heb ik twee van die listen gezien.

baggage drop-off point

Op Schiphol moeten reizigers steeds meer zelf doen, net zo als bij banken. Dus je checkt thuis op de KLM site vast in, lekker makkelijk. Het hele reisgezelschap in een paar klikken voorzien van stoelnummer en boarding card. Die card kan een Qcode zijn op je smartphone, een streepjescode, een nummer of een papieren afdruk als je een printer hebt. Leve de vooruitgang en het elektronische tijdperk. Op de luchthaven hoef je alleen nog even je bagage bij een baggage drop-off point af te geven. Kind kan de was doen, vooral als je de Angelsaksische terminologie die in het vliegwezen wordt gebruikt een beetje machtig bent.

Vroeg in de morgen gezwind naar de luchthaven om de koffers af te geven zonder in de rij te hoeven staan zoals al die chartersukkels. Even later sta je zelf met je gezin in de grootste rij die er in de vertrekhal te vinden is te mopperen en griepen met honderden andere sufferds zoals ik. De rijen bij de paar loketten die nog ouderwets inchecken zijn klein, de koffers verdwijnen snel. We mogen niet naar die loketten, want we zijn al ingecheckt. De drop-off points zijn automaten die voor veel passagiers te ingewikkeld zijn. De paar mensen van het grondpersoneel kunnen niet genoeg hulp bieden en weg is de extra tijd die je dacht te hebben voor een ontbijtje. Een blamage en schoolvoorbeeld van een niet goed doordachte list. Mopperende klanten en toch extra inzet van personeel. Eerlijkheid gebied te zeggen dat exact hetzelfde fenomeen zich voordoet op Fiumecino, de luchthaven van Rome

Volgend jaar zullen die problemen wel opgelost zijn, hoop je dan maar.

Een andere list is heel erg veel bezuinigen op de loonkosten als je toch veel personeel nodig hebt. Dat kan alleen als je je niet aan de Europese wetgeving hoeft te houden, terwijl je toch in de EU werkt. Dat kan niet, dat is dichtgetimmerd, we beschermen onze werknemers tegen het winstbejag van de kapitalisten, toch? Nou, met een bootje dat geregistreerd is in bijvoorbeeld de Bahama’s kan je rustig passagiers rondcruisen op de Middellandse Zee en je Aziatische en Zuid-Amerikaanse personeel uitknijpen. Dat is de list die de cruise maatschappijen gebruiken. Overal, niet alleen in de Middellandse Zee en allemaal. Er is veel concurrentie in de cruisemarkt, dat maakt beheersing van de kosten een noodzaak. Personeel uitknijpen is de list waar al die maatschappijen naar grijpen.

“Niet alle listen om op loonkosten te besparen in de toeristische industrie zijn een succes” zou wel eens mijn understatement van de maand kunnen zijn.