arrumador

“Helpen” bij parkeren en daarna op de auto passen, dat is wat arrumadores in Porto en andere Portugese steden doen, je ziet ze steeds meer. Het is een teken van de verschralende economie door de bezuinigingen van de afgelopen jaren. De crisis hè? Niet iedereen is blij met deze illegale en slechte vervanger van het sociaal vangnet, een vangnet dat ook steeds grofmaziger is geworden waardoor steeds meer mensen er doorheen vallen. Niemand zegt het, maar dat arrumadores heel vaak mensen van andere afkomst zijn helpt niet. Van Afrikaanse afkomst bijvoorbeeld, uit de voormalige koloniën, inclusief Brazilië. Van Afrikaanse afkomst bijvoorbeeld, uit de sub-Sahara, vaak ook nog zichtbaar van een andere geloof. Uit het voormalig Oostblok bijvoorbeeld, uit de Oekraïne vooral, maar ook Russen en Bulgaren. Het wringt, zoals het altijd wringt als er een crisis is en er zichtbaar mensen uit andere landen toch werk hebben. Ook al is het werk dat eerst niet bestond, ze werken wel!

In Brazilië bestaat dit beroep ook, sinds jaar en dag. Hier zijn het landgenoten uit de sloppenwijken, vaak mensen uit het arme noordoosten van het land die naar de steden zijn getrokken.

flanelinha

Ze worden ook flanelinhas genoemd omdat ze vaak doeken, flanelas, bij zich hadden om de auto schoon te maken. Het is een erkend maar niet gereguleerd beroep en er staan zware sancties op als het gepaard gaat met bedreiging. Bedreiging om bijvoorbeeld je auto te bekrassen of in te deuken als je hun hulp niet inroept. In sommige buurten zijn het groepen straatjongens die de business in handen hebben. Net als ramenwassers in Amsterdam is het erg territoriaal georganiseerd. In Bogotá had je ze ook, heb je ze ook nog, neem ik aan, de cuidadores de carro.

Dat het beroep zich nu in een EU  land manifesteert is veelzeggend. Het dood bezuinigen van de economie en het afbreken van het sociale vangnet heeft verstrekkende gevolgen. Willen we hier naar een Amerikaanse vorm van kapitalisme, met heel grote verschillen tussen arm en rijk, waar arm echt arm is en rijk slechts voor een enkeling is weggelegd? Dan moeten we op de ingeslagen weg doorgaan!

Als de eerste Roemeense parkeerhulpen in Amsterdam opduiken zijn wij ook zover misschien. We hebben al bedelaars uit het Oostblok, waarom geen Zuid-Europese voorruitwassers bij het stoplicht en parkeerhulpen uit Oost-Europa. Zij doen het werk dat wij niet willen doen is dan hetzelfde argument als nu in de schoonmaakbranche gebruikelijk is. Alleen bestaat dit illegale werk in deze vorm hier nu nog niet.