Het Braziliaanse voetbal is sinds jaar en dag een vreemde loterij. Er zijn wel een paar sterke en traditionele clubs, zoals Santos, Corinthians, São Paulo en Cruzeiro die de laatste tien jaar de dienst uitmaken. Je moet al veel verder terug gaan om clubs als Vasco da Gama of Botafogo het kampioenschap te zien winnen. In 2009 heeft Flamengo en in 2010 en 2011 Fluminense de competitie gewonnen, maar dat hadden ze respectievelijk 17 en 26 jaar lang niet gedaan. Ieder seizoen vertrekken de goede spelers, niet alleen de toppers zoals Neymar, naar de Europese competities en ieder jaar komen oude sterren hun carrière besluiten in het moederland.

Laten we eens een club nemen die niet uit São Paulo of Rio komt, maar uit het zuiden, Paraná. Ik heb al eerder over Atlético Paranaense  en haar bijzondere stadion geschreven .(http://wp.me/p3nJb9-qJ en http://wp.me/p3nJb9-l8). In 1978 68^ste  en in 2001 eerste. In 1978 werd er met een afvalschema gespeeld, in dat jaar won Guarani, de enige keer dat ze kampioen werden, de finale van Palmeiras, 8 keer kampioen.

Vorig jaar werd Atlético tweede in de Série B, vandaag staan ze, na achttien wedstrijden,  tweede in de Série A, twee plaatsen voor het Botafogo van Clarence Seedorf dat een wedstrijd minder heeft gespeeld en in punten gelijk kan komen. Atlético stond na zeven wedstrijden overigens nog voorlaatste. Natuurlijk wordt het succes van de afgelopen elf wedstrijden helemaal op het conto van Vagner Mancini, de trainer die het roer overnam van Ricardo Drubscky, die juist de promotie naar de Série A had afgedwongen. Vagner is geen onbekende in het Braziliaanse voetbal, Atlético is zijn twaalfde club. Daarvoor had hij wisselend succes met onder andere Santos (Neymar!) en Grêmio.

Met nog zo’n twintig wedstrijden voor de boeg is het prematuur om de vraag te stellen die toch veel journalisten stellen: “Gaat Atlético voor het kampioenschap?”. Vagner geeft het antwoord dat iedere coach zou geven.

Maar misschien wordt het wel Clarence Seedorf met Botafogo, per slot van rekening zijn de zwartwitten ook maar één keer kampioen geworden, in 1995. Roodzwart, zwartwit of toch een traditionele club? De eerste vier die aan de Libertadores, Zuid-Amerikaanse Champions Liguae) mee mogen doen staan op dit moment maar zes punten uit elkaar. Het

Botafogo

seizoen is nog lang en ploegen met een smalle selectie zullen daar nog de tol voor moeten betalen. De transfer periode is voorbij, dat scheelt, dus de clubs kunnen nu verder met de spelers die ze hebben en op acht december weten we wie de eindstreep overkomt als overwinnaar.

Atlético speelt dit seizoen overigens niet in het eigen stadion, de Arena da Baixada, maar in het stadion van Paraná Clube, een van de twee andere profclubs uit Curitiba. Op 26 januari 2014 speelt Atlético voor het eerst weer in de Arena en in juni volgend jaar zijn er vier wedstrijden uit de groepsfase van het WK.