Gisteren werden door de CPNB de jaarlijkse Zilveren Griffels, -Penselen, -Paletten en Vlag & Wimpels uitgereikt in een loods op een fabrieksterrein in Amsterdam. Het was er behoorlijk vol en dat had wellicht te maken met het mooie weer en/of met het gegeven dat dit keer vrijwel niemand op de hoogte was gebracht van wie er een prijs zou krijgen. Mogelijk waren er dus veel auteurs die kwamen kijken of ze iets gewonnen hadden; daar stond dan weer tegenover dat er auteurs waren die juist níét waren gekomen omdat ze de procedure vervelend vinden. En die ís ook vervelend. Vroeger – zegt opa Ted – kreeg je enige uren vóór het persbericht naar buiten werd gebracht te horen dat je in de prijzen was gevallen. Je had een paar uur om heerlijk in het geheim feest te vieren met je directe familie. En als je niks gewonnen had, en dus niks gehoord had…