De medische bulletins van de dappere dames geven nog geen indicatie van imminent herstel. Ze hebben het zwaar en ik denk aan ze. Dat en dagelijks contact. Veel meer kan je aan de zijlijn, de dubbele zijlijn, niet doen.
We zullen dus ook komende week meer dagen dicht zijn. We zijn al een tijdje op zondag en iets korter op maandag dicht. Gister na sluiting de telefoon doorgeschakeld naar mijn mobiel en voorwaar, nog boeken verkocht ook vandaag!
Het zijn spannende tijden in boekhandelsland. Grote winkels zijn dicht, kleintjes in buurten en dorpen doen het relatief goed. Dat komt omdat mensen niet meer de stad in gaan, maar zeker ook door de sociale functie die kleine boekhandels inherent hebben. Ik mag hopen dat we als kleine winkels zo lang mogelijk open kunnen blijven.
Ook uitgevers merken het natuurlijk. Uitgaven worden uitgesteld, oplages worden beperkt. Contact tussen boekhandel en uitgever is, uiteraard, ook helemaal op afstand. De zomeraanbieding gaat geheel digitaal.
Net als in alle getroffen metiers moeten we het doen met wat wél kan, creatief omgaan met de beperkingen en de aanwijzingen van de overheid en Epictetus naleven.

Huishoudelijk bezig geweest als ware het een vrije dag, wat het natuurlijk ook was: wassen gedraaid, kiprollades gebraden, aspergesoep gemaakt. Buiten op de snelweg heel veel motoren, los of in groepjes en zelfs een hele karavaan. Tis er het weer voor en je kan je toch aan de voorschriften houden.

Vanmorgen in VPRO OVT op NPO1 Ilja Leonard Pfeijffer die, net als in z’n column voor NRC en zijn open brief in HP/De Tijd, Nederland oproept verder te kijken dan het huishoudboekje en solidair te zijn met de landen in Zuid-Europa. Fondsen moeten beschikbaar komen voor het herstel na de Coronacrisis, een Marshallplan. Ik ben helemaal voor een kloppend huishoudboekje, maar ik ben ook helemaal voor solidariteit, niet alleen met de getroffenen in eigen land, maar ook internationale solidariteit. Ilja heeft mijn warme steun! Zo ook de Portugese, linkse, ik zeg het er maar bij, regering. Die heeft voor de komende maanden alle voorzieningen in het land ook beschikbaar gesteld voor migranten en vluchtelingen. Dezelfde zorg en rechten als permanente bewoners. Zo hoort het toch? Maar nergens is dat zo, overal zijn migranten en vluchtelingen een gevaar dat bezworen moet worden. Daar moeten we het straks na Corona maar weer eens over hebben, nu moet iedereen geholpen!
Anekdotisch is ook het bezoek van Ilja aan onze boekhandel in 2014, nadat hij de Libris Literatuurprijs had gewonnen voor La superba. Op verzoek van de uitgever hadden we ingestemd met een signeersessie op een vrijdagochtend om 11:00h. Allemaal fout, weet ik nu. Signeersessies zijn niet van deze tijd en 11:00h vrijdagochtend, nou ja. Er kwam nagenoeg niemand en de sfeer werd er niet gezelliger op, ook niet met een snel gehaalde haring bij Wiebe’s haring aan de overkant, toen Wiebe nog van Wiebe was.

Op 13 september 2005 kocht ik op Schiphol Slow Man van J.M.Coetzee, net verschenen. Ik vloog naar São Paulo, heen en volgende dag terug, om te voldoen aan een ongelooflijke bureaucratische verplichting, waarover later wellicht meer. Genoeg tijd om gedurende twee twaalf uur durende vluchten een boek of wat te lezen. En wat voor boek is Langzame man. In 2017 schreef zoon#3 zijn masterthesis over Coetzee: Coetzee’s interpellations. Hij behandelt daarin twee andere titels van Coetzee vanuit een bepaalde invalshoek. Een van die twee is Elizabeth Costello: eight lessons, dezelfde Elizabeth Costello die in het tweede deel van Langzame man ten tonele verschijnt. Slechts een viertal boeken heb ik gelezen van Coetzee, allemaal goed, ik durf hem gerust aan te raden, ook voor het andere werk!

De muziek van de dag is van, wie anders, Leonard Cohen. Al bijna drie weken in de coulissen, net als een paar andere grootheden trouwens, maar daar istie dan. Ook hem heb ik in mijn studententijd ontdekt. Zijn LP Songs of Leonard Cohen, zijn eerste, heb ik niet alleen grijs gedraaid, maar is een anker in mijn muzikale leven. Ik pik er twee uit, van die eerste LP en van de laatste. So long, Marianne, later onlosmakelijk verbonden met het afscheid van ex#1 en You want it darker, waar je verder niets over hoeft te zeggen.

Bestel hier Langzame man, van J.M.Coetzee, vertaald door Peter Bergsma en uitgegeven door uitgeverij Cossee, 2013

Kijk en luister hier naar So long, Marianne van Leonard Cohen, live in 1979
Lees en luister hier naar You want it darker, 2016

Luister hier naar Ilja Leonard Pfeijffer in VPRO OVT op NPO1 op 05-04-2020

Bronnen De Groene Amsterdammer, Wikipedia