Vroeg in de ochtend de TOGS* aangevraagd, vóór de officiële start om 09:00h. NOW** ging ook open vanmorgen, maar voor die aanvraag moet je, heel modern, een formulier afdrukken, tekenen en scannen. Ik had even geen printer bij de hand thuis en ook niet iemand in de winkel die kan afdrukken, de winkel is dicht. Dat moest even via een omweg. Vroeg in de avond was ook NOW de deur uit. TOGS gaat met e-herkenning, dat kan bij NOW niet, andere club, andere regels.
Vroeg, omdat ik vroeg wakker was, kort geslapen, alle ochtendrituelen uitgebreid aan bod gekomen, nog een wasje gedraaid en toen aan de slag. Niet heel veel doorgeschakelde telefoontjes gehad. Mensen weten wel dat we op maandag dicht zijn. Morgen zijn we ook dicht, dan zal het wel drukker zijn aan de telefoon!
Zoon#4 gaat zich inschrijven bij de Kamer van Koophandel. Met zijn ontwerpbureau heeft ie de eerste opdrachten binnen! Niet gek voor een tweedejaars student Industrieel Ontwerpen! Met spanning wachten we ook op nieuws uit Paraguay: is zijn vriendin niet besmettelijk meer?
Als je op de covid-19 kaart kijkt zie je midden in het donkergekleurde Brabant een licht vlekje: Waalre. Met 17 ziekenhuisopnames per 100.000 inwoners steekt het gunstig af ten opzichte van buurgemeenten Eindhoven (37), Valkenswaard (32), Leende (43), Geldrop (45) en Veldhoven (33). Een stukje verderop is het zwaarder, cijfers rond de 200. Ter vergelijking: Amsterdam staat op 37. Waalre, groene oase in het Brabantse land, het Wassenaar (15) of Bloemendaal (21) van Eindhoven. Waarom valt Waalre me op? Ik heb er een paar levens geleden een jaar of tien gewoond met zoon#2, zoon#3 en ex#1 en ken het dorp een beetje. Eén van Nederland’s meest welvarende gemeentes in een zee van verdriet is minder geraakt: meer ruimte, meer afstand? Wie zal het zeggen, maar in dit opzicht niet verkeerd. Ja, Waalre, dat waren nog eens tijden …
Het familieverhaal Viktor van Judith Fanto is een aangrijpend en knap geschreven werk. In afwisselend hoofdstukken die spelen in het Wenen van voor de anschluss en het Nijmegen van 1995 komen leven en lot van de joodse familie Rosenbaum voorbij. De rol van de Nijmeegse rechtenstudent Geertje in deze familie komt langzaam tot zijn recht in de andere hoofdstukken, met een verrassende twist aan het einde. Het boek en het verhaal van Geertjes oudoom zijn gebaseerd op de familiegeschiedenis van de auteur. Een beetje in de traditie van Het lot van de familie Meijer.
Vandaag muziek van de Noord-Amerikaanse jazz zangers Melody Gardot en Stacey Kent. Als er collega’s of klanten in de winkel zijn die de fado’s, samba’s en meer van het fraais dat ik ten gehore breng zat zijn, dan zijn er altijd nog Stacey en Melody. Vaak rustige maar altijd mooie muziek en zeker geen muzak!
Bestel hier Viktor van Judith Fanto, uitgegeven door Ambo|Anthos, Amsterdam, 2020
Kijk en luister hier naar So we meet again, door Melody Gardot in Donostia 2012
Kijk en luister hier naar So nice (samba do verão) met de Braziliaanse componist en pianist Marco Valle en Stacey’s partner Jim Tomlinson op saxofoon, New York, 2016
Lees hier Berichten uit de boekhandel (5), vandaag in Boekblad, door Marjoleine Wolf
* TOGS –> Tegemoetkoming Ondernemers Getroffen Sectoren COVID-19
** NOW –> Tijdelijke Noodmaatregel Overbrugging voor behoud van Werkgelegenheid