Vandaag een vrije dag, geen winkel (nou ja, theoretisch dan, want er is altijd de boekhandel). Veel paasgroeten, foto’s en filmpjes, daar kan de paus niet tegenop met z’n lege plein. Het was mooi weer dus de paaseieren voor de kleindochters waren in de tuin verstopt. Aan de foto’s te zien ging dat met de gebruikelijke eitjezoekconcentratie.
In De kakkerlak veegt Ian McEwan op hilarische én buitengewoon serieuze wijze de vloer aan met het Brexit proces. Kakkerlakken kruipen tijdelijk in het lichaam van Britse politici en je kijkt mee met premier Jim Sams hoe hij de boel erdoor drukt. Zeer aanbevolen dit vinnige vlugschrift!
Een aantal multimiljardairs hebben grote sommen gelds geschonken aan de strijd tegen het Corona virus. In een artikel in The Guardian gaat Robert Reich hier wat dieper op in. Er komt weinig altruïsme aan te pas en vooral eigenbelang, blijkt. Het giga-bedrag dat Jeff Bezos doneert is niet meer dan 11 dagen inkomen voor hem, tegelijkertijd blijft hij zijn medewerkers in de Amazon.com magazijnen uitknijpen. Van andere bronnen weet ik dat Bill Gates in de vaccin business zit, waar hij juist zijn miljarden aan doneerde. En meer van zuks. Waarom dan toch. Volgens Reich zijn de superrijken bang dat er na de crisis een groter sociaal vangnet komt in de Verenigde Staten en dat de rekening terecht zal komen, precies, bij diezelfde superrijken. Reich is niet zomaar een journalist maar voormalig minister van arbeid in de regering Clinton en bekleder van allerlei andere hoogst belangrijke functies.

Ikurina (vlag van Baskenland)
Tis vandaag niet alleen de vierde dag van Pesach en eerste Paasdag, maar ook Aberri Eguna voor de Baskische nationalisten, de dag van het vaderland. Niet een nationale Baskische feestdag, nee alleen voor de nationalisten van de PNV (Baskisch nationalistische partij, nogal conservatief), alhoewel ik in Deia lees dat ook Bildu (verenigd Baskenland, waarin de politieke tak van ETA onderdak heeft gevonden, links) en Podemos (relatief nieuwe behoorlijk linkse volkspartij) eraan mee doen. Wat die clubs verenigd? Onafhankelijkheid! Er is tegenwoordig minder aandacht voor het Baskische onafhankelijkheidsstreven, maar het is nog steeds alive and kicking! De Corona crisis zal dingen veranderen in de wereld, mag je hopen, misschien is er weer hernieuwde hoop voor de Basken.
Vandaag luister ik naar Yusuf Islam, bekend geworden als Cat Stevens en bij zijn geboorte in London genoemd Steven Demetre Georgiou, zoon van een Grieks Cypriotische vader en een Zweedse moeder. Ik maakte kennis met Lady d’Arbanville van Cat Stevens toen ik vakantiewerk deed, ik denk in de zomer van 1970, bij Filtropa. Dat was een dochteronderneming van Sphinx-Ceramique waar mijn vader destijds hoofd P&O was en later directeur personeelszaken. Niet het eerste vakantiebaantje waar hij me aan hielp trouwens (heeft ie dat voor m’n zussen ook gedaan vraag ik me ineens af). Het eerste was in Portugal, waar hij directeur van een confectiefabriek was en later op de sanitair fabriek van de Sphinx. De Koninklijke Sphinx-Ceramique is niet meer, maar Filtropa bestaat nog wel, nog steeds in Maastricht maar op een andere locatie. De Ceramique in Wyck is grotendeels platgegooid, inclusief het huis in de Akerstaat waar we destijds woonden, om plaats te maken voor de hupse nieuwe wijk Ceramique. Zus#1 woont nu aan de andere kant van de Ceramique. Wat ik er precies die vakantieperiode deed weet ik niet meer, naar Hilversum 3 luisteren en iets met dozen filterzakjes en aan de lopende band flirten met de mooie meisjes aan de lopende band. Maar ik was zo bleu. Cat Stevens is een van die muzikanten wiens muziek erg bij een tijdperk horen maar niet verder meegereisd zijn. Tis nostalgie, zeg maar. Nostalgie horend bij een leven in isolatie en mijn pensioengerechtigde leeftijd.
Bestel hier De kakkerlak van Ian McEwan, vertaald door Rien Verhoef en uitgegeven door De Harmonie, Amsterdam, maart 2020.
Lees hier Robert Reich’s artikel in The Guardian
Lees hier het artikel in Deia
Luister en kijk hier naar Lady d’Arbanville van Cat Stevens