Gisteravond was dochterlief op bezoek. We hebben heerlijk gegeten en gekletst, het hoogtepunt van de week!

In de ochtendschemering ben ik naar de boekhandel gefietst. Het was een emotioneel weerzien. Het is een andere winkel dan de winkel die ik achterliet, bijna zeven weken geleden. Een tijdelijke toonbank, afgesloten gangpaden, handschoenen, desinfecterende doekjes, huisregels, afstandsstrepen en preventieschermen. Het zag er allemaal keurig uit! Ik had me voorgenomen niets te doen in de winkel, want voor je het weet ben je uren bezig en dat is gelukt. Ik heb alleen tien boeken die uit waren geruild voor vijf nieuwe en de medicijnen die er voor me lagen meegenomen. Ruimschoots op tijd voor een vroeg ontbijt was ik weer thuis. Op zondag en zó vroeg is zo’n expeditie wel te doen zonder risico’s te lopen. Door de week beter (nog) niet.

IC bedden in São Luis, SP

In Brazilië is er een dreigend tekort aan IC bedden, eerst in het openbare systeem, iets later ook in de privéziekenhuizen. Er is geen plan van de federale overheid om hier iets tegen te doen. In het Noorden en Noord-Oosten is het al bijna zover. Het door de universiteit van Minas Gerais ontwikkelde softwareprogramma dat die voorspellingen doet is op internet te raadplegen.
Lees hier het betreffende artikel (Portugees)

Het lijkt een waargebeurd verhaal, zo knap is de lijdensweg van Otto Silbermann in 1938 beschreven. De auteur is Ulrich Alexander Boschwitz die zelf in 1935 Duitsland ontvluchtte en via Noorwegen, Frankrijk en Luxemburg in 1939 in Engeland aankwam. Hij werd in 1940 gedeporteerd (!) naar Australië. In 1942 mocht hij echter terugkomen, maar het schip waarop hij voer werd getorpedeerd en hij kwam nooit in Engeland aan. Otto Silbermann koos ervoor om in Duitsland te blijven, hij kon zich niet voorstellen dat hij gevaar liep, als gerespecteerd burger en zakenman, ook al worden er steeds meer vrienden en familieleden opgepakt. Het net van de nazi’s sluit zich en uiteindelijk verkoopt hij zijn zaak en gaat met een koffer vol geld op pad in de hoop door te kunnen reizen naar België. Dat lukt niet en hij reist per trein van stad naar stad om uit handen van de nazi’s te blijven. Langzaam maar zeker wordt hij bekropen door angst en uiteindelijk laat hij zich arresteren en komt, gek geworden door die angst, in een inrichting terecht. Het kamp is in de gesprekken nooit ver weg.
Het boek werd in 1940 gepubliceerd in Frankrijk en de Verenigde Staten. In 2018 werd het manuscript herontdekt en opnieuw gepubliceerd.
Bestel hier De reiziger door Ulrich Alexander Boschwitz (1915-1942), oorspronkelijke titel Der Reisende, vertaald door Izaak Hilhorst en Irene Dirkes, uitgegeven door Lebowski, Amsterdam, september 2018
Kijk hier naar de bespreking van het boek in VPRO Mondo op 2 mei, door Roxane van Iperen

vlnr Cannonball Adderley, Paul Chambers, Miles Davis en John Coltrane

Ondanks dat altsaxofonist Cannonball Adderley jong is overleden (48 jaar) heeft hij een indrukwekkend oeuvre achtergelaten. Voor mij zijn de hoogtepunten daaruit zijn spel op de twee albums van Miles Davis, Milestones en het legendarische Kind of Blue en natuurlijk het debuut album van Cannonball, Somethinge Else, waarop ook Miles zijn opwachting maakt. Cannonball’s uitvoering van Mercy, mercy, mercy haalde zelfs de #5 op de Billboard top 100.
Luister hier naar Mercy, mercy, mercy door het Cannonball Adderley quintet in 1966, ook troostrijk in coronatijden!
Luister hier naar Autumn leaves door het Cannonball Adderley quintet met Miles Davis op trompet en Cannonball met sigaret … in 1958