Vanmorgen in de ochtendschemering weer gewandeld en daarna de andere ochtendrituelen afgewerkt. De boekhandel was dicht vandaag, zoals op maandag het geval is sinds het begin van de corona crisis. Via email en telefoon komen er wel vragen en bestellingen binnen, dat loopt wel door. De winkel is nu wel ingesteld op het nieuwe normaal, de meeste klanten zijn er aan gewend, sterker nog, de meeste klanten leven met ons mee en vinden de maatregelen geen probleem.

Buurlanden zijn overal bijzondere landen. Denk maar aan Duitsland en België in ons geval. Op het Iberisch schiereiland zijn ook weinig smaken. Spanje heeft de arrogante Fransen en domme Portugezen als buur en de Portugezen hebben alleen maar de arrogante Spanjaarden, enigszins kort door de bocht. De Spaanse vice-premier, Teresa Ribera gaf dit weekend als verklaring voor de meer succesvolle corona aanpak in Portugal dat het land westelijker ligt, daardoor het virus er later aankwam en Portugal dus sneller kon reageren. Nou zeg, hoe bedenk je het, zeggen de Portugezen. Wij zijn een eenheid, wij zijn solidair in het hele land, kijk naar jezelf. Zo ook hier: een goede buur is beter dan een verre vriend.

Na Valeria Luiselli (aflevering 22), Fernanda Melchor (37) en Emiliano Monge (45) wederom een Mexicaanse auteur: Guillermo Arriaga. In zijn boek De ontembare schetst hij het harde leven in een gewone buitenwijk van Mexico-stad. De jonge Juan Guillermo Valdés verliest zijn geadoreerde oudere broer, daarna zijn ouders en grootmoeder. Op 17-jarige leeftijd staat hij er alleen voor. Hij wil de gruwelijke moord op zijn broer wreken en de onhandelbare wolf van de buurman redden van een gewisse dood. Je merkt dat Arriaga gewend is filmscripts te schrijven, het verhaal loopt en is ondanks de verschillende verhaallijnen heel toegankelijk. Ruim zevenhonderd pagina’s houdt Arriaga je in zijn greep, wil je weten hoe het verder gaat, wil je weten hoe het zo gekomen is, wil je in Juan Guillermo kruipen en hem helpen. Het is jammer dat Arriaga dat net niet weet vast te houden in de pak um beet laatste honderd pagina’s. Dan zou dit fantastische boek een meesterwerk zijn geweest.
Bestel hier De Ontembare door Guillermo Arriaga, oorspronkelijke titel El Salvaje, vertaald door Eugenie Schoolderman en Peter Valkenet, uitgegeven door Atlas Contact, januari 2019

De zeer productieve en met prijzen overladen van oorsprong Argentijnse pianist Daniel Barenboim kwam ergens midden jaren 80 van de vorige eeuw op mijn pad. Iemand had Mozart: the complete piano sonatas als achtergrondmuziek opstaan. Na best wel een tijdje wilde ik weten wie of wat. Nou, dat dus. Later ontdekte ik dat Barenboim hetzelfde kunstje had gedaan met de piano sonatas van Beethoven en Schubert. Nu ben ik niet zo klassiek onderlegd, maar er zijn soms dagen die hierom vragen, zoals vandaag. De hele dag murmelende pianomuziek op de achtergrond, ik zet het niet te hard en luister ook niet echt, maar het is heerlijk. Echte classici zal dit een gruwel zijn, het is niet anders.
Luister en kijk hier naar Beethovens sonata 23, Appassionata, door Daniel Barenboim
Luister en kijk hier naar  Mozart Piano sonata No 11 A major K 331 Door Daniel Barenboim