Aftellen: -9

Mooiweerfietser die ik ben, ben ik vanmorgen niet naar de winkel geweest. Morgenochtend ziet het er beter uit. Binnenkort nog veel beter, want ik heb na jaren dubben de knoop doorgehakt en een e-bike besteld. Daarmee vergroot ik mijn actieradius en ben ik nog minder op het OV aangewezen. Dat ik dan ook door weer en wind moet, soit. Ben trouwens wel blij dat dat een van de verworvenheden is van de thuisisolatie, dat ik weer fiets, of moet ik zeggen van de angst voor het virus? In die nu alweer bijna twaalf weken is mijn conditie verbeterd en ben ik zelfs wat afgevallen, heb ik me geen moment verveeld en heb ik enorm last gehad van jeukende handen. Daar was m’n winkel en ik was hier. Die paar uurtjes op verloren zondagochtenden in een dichte winkel konden dat niet goedmaken, handcrème ook niet. Ik kan eerder gaan, wat is het verschil tussen nu en over negen dagen? Dat speelt de hele tijd door je hoofd, maar ik laat het bij wat een tijdje geleden besloten is.

Het wordt hoog gespeeld, de inzet is dan ook groot. Op alle mogelijke manieren zit de centrale overheid de Catalaanse dwars. Was het een conflict over de competenties gedurende corona, nu is het weer de verdeling van de gelden voor de wederopbouw. Er wordt 16 miljard beschikbaar gesteld aan de autonome regio’s en daar hoort een verdeelsleutel bij. Die is ongunstig voor Catalunya, zeer ongunstig en nu is die verdeelsleutel ook nog eens aangepast, waardoor het nog tientallen miljoenen slechter uitpakt. Bovendien is het bij lange na niet genoeg. Eerdere toegezegde gelden zijn niet ter beschikking gesteld. Quim Torra, President van Catalunya, beschuldigd premier Sánchez ervan Catalunya te laten stikken, letterlijk. Er is een waslijst van pijnpunten. Waarom mag Catalunya niet zelf het minimumloon vaststellen, rekening houdend met het staatsminimum, maar mogen een aantal andere regio’s dat wel? Waarom worden arbeidstijdverkorting maatregelen niet verlengd? Waarom, waarom, waarom? Omdat er later dit jaar verkiezingen zijn in Catalunya en er de centrale overheid heel wat aan gelegen is om de separatisten van een meerderheid af te houden. Daarom.

Deborah Levy speelt een subtiel spel met flashbacks and flashforwards, waarin Saul Adler, knap en historicus de hoofdpersoon is. Hij wordt aangereden op het beroemde zebrapad van Abbey Road terwijl zijn vriendin een foto van hem maakt. Het loopt goed af. Hij is op weg naar Berlijn, de muur is nog niet gevallen. We schrijven 1988. Hij wordt aangereden op het beroemde zebrapad van Abbey Road, Brexit hangt in de lucht. Hij komt terecht in het ziekenhuis. We schrijven 2016. Levy beschrijft het beklemmende communisme vanuit Berlijn maar ook vanuit de vader van Saul die een hardcore communist is en zijn zoon maar een softie vindt. Saul beleeft die periodes als hij in het ziekenhuis ligt en al ijlend de gebeurtenissen uit Berlijn en zijn jeugd herbeleeft, de mensen van toen ziet en spreekt., niet meer weet wat echt en hallucinatie is. Bijzonder boek, knap gedaan.
Bestel hier De man die alles zag van Deborah Levy, vertaald uit het Engels door Anneke Bok en Koen Boelens, uitgegeven door De Geus, Amsterdam oktober 2019

Als je op je 23ste bekend wordt en tot de club van 27 hoort, en in die korte tijd Santana en Chicago in je voorprogramma stonden, je op Woodstock en het Newport Jazz festival hebt gestaan, hebt opgetreden in Madison Square Garden, de Mama’s and the Papa’s, Leonard Cohen, Joan Baez, Jane Birkin en Country Joe McDonald over je hebben gezongen, er een tiental biografieën over je zijn verschenen, er meer albums postuum dan bij leven zijn uitgekomen, Dick Cavett en Rolling Stone je hebben geïnterviewd, als je met vele groten uit die tijd hebt gespeeld zoals medeclublid Jimmy Hendrikx, je geliefd en controversieel bent, op handen gedragen en verketterd, er altijd een fles Southern Comfort en een heroïne spuit in je bagage zat, dan kan je alleen maar Janis Joplin zijn! Prachtige muziek en vreselijke herrie vind ik dan ook nog. Een fenomeen waar nu nog over gesproken wordt en waarvan er nog niet uitgebrachte nummers in de kluis liggen, ja, dan was je iemand!
Summertime
Dick Cavett show