Aftellen: -3

Iedere dag als ik die teller een tandje laat verspringen komt het moment dichterbij. Nog drie nachtjes slapen. Waarom niet eerder? Of later. Ja, de redenering een paar weken geleden was dat ik zou afwachten hoe het er twee weken na de versoepelingen van 1 juni zou voorstaan. Vooralsnog is er geen sprake van een nieuwe uitbraak, wel blijven er dagelijks een paar honderd besmettingen bijkomen, zie onderstaande grafiek van het RIVM van vandaag. Het licht staat nog steeds op groen wat mij betreft, maar dat voorzichtigheid geboden is staat wel vast. Wil je me spreken, dan hebben we volgende week een afspraak in de winkel! Ik ben er van dinsdag t/m zaterdag is de planning.

Ter aanvulling op het bericht in de aflevering van gisteren over de zaak 8-M: de rechter heeft de aanklacht geseponeerd wegens gebrek aan bewijs. Daar heeft ze dan een paar maanden en 3000 pagina’s over gedaan. Nu de rechtszaak mislukt is willen de rechtste partijen het tot een politiek thema maken: de schuld van de regering Sánchez voor de tienduizenden coronadoden.

Ik heb de afgelopen drie maanden met enige regelmaat aandacht gegeven aan de verschillende landen waar ik gewoond en gewerkt heb. Eén land heb ik eigenlijk geheel onbewust overgeslagen. Ik heb eind jaren tachtig in Brussel gewerkt, niet gewoond. Ik heb in Lanaken gewoond en er de vierde klas van de lagere school gedaan en ook nog in Kanne gewoond, terwijl ik in die jaren de vijfde en zesde klas deed in Maastricht. Dus best wel wat jaren België en er dan geen woord aan besteden. Schande! Maar behalve regeringloos was België corona gezien niet zoveel anders dan Nederland. Ja, in nuances, het aantal gevallen, de dichte grens, maar niet zodanig dat het opviel zoals de ellende in de meeste andere landen waar ik verslag van heb gedaan. Ik zie het maar als een compliment aan het oergezellige  buurland.

Eén van die drie werken waar ik het in de vorige aflevering over had die ik wil herlezen is Lord of the rings inclusief The Hobbit van J.R.R. Tolkien. Lord of the rings heb ik al vier keer gelezen, de eerste keer in het Nederlands in mijn tienerjaren, de laatste keer kort vóór het uitkomen van de eerste film van Peter Jackson, nu alweer bijna twintig jaar geleden. Het verhaal is bekend en toch ontdek je bij iedere lezing nieuwe dingen. Dat maakt het ook zo mooi. Ik ga niet zover dat ik de andere werken van Tolkien die in Midden-Aarde spelen ook heb gelezen. Ik heb erover gelezen, geschiedenissen die duizenden jaren vóór Lord of the rings spelen, taalstudies over de taal van de Elfen en nog veel meer over en in Arda, waar Midden-Aarde deel van uitmaakt. Er zijn hele groepen mensen die dat wel doen, het werk van Tolkien napluizen en met name de door zijn zoon postuum uitgegeven aantekeningen en korte verhalen in twaalf delen. The Silmarilion, in 1977 ook postuum uitgegeven, komt nog het dichtst in de buurt bij een volledig werk. In Nederland zijn liefhebbers van Tolkien verenigd in Unquendor, het Tolkiengenootschap. Op 25 maart is de wereldwijde Tolkienleesdag en in 2015 en 2016 gebeurde dat voor Nederland in De Amsterdamse Boekhandel. 25 maart? Jawel, de dag dat Sauron in Barad-dûr werd verslagen. Eenvoudig toch?
Er zijn heel veel edities van Lord of the rings, dit is er een of hier een Nederlandse versie

Na bijna drie maanden zie je ook een patroon in mijn muziekkeuze, nadrukkelijk wat er wel is, maar zeker ook nadrukkelijk wat er niet is. Geen hedendaagse popmuziek, daar zit ontzettend veel leuks en moois bij, dochterlief houdt me bij de les, maar niet genoeg om te zeggen dat het iets groters was in mijn leven. Ook geen klassieke muziek, daar heb ik, ondanks verschillende pogingen in de loop der jaren, niet veel mee. Gek genoeg is daar één uitzondering op: aria’s van sopranen en alten en wat daartussen en tegenaan zit. Noem Bartoli, Callas, Stratas, Riccarda, Hendricks, Sutherland, Norman, Te Kanawa, Caballé, en collega’s. Dan bovendien ook nog eens de bekende werken en tranentrekkers én Stratas die Weil zingt (aflevering 49). Noem het een aberratie, ik heb er wel lol an, al vele jaren!
Casta Diva door Maria Callas
Habanera uit Carmen door Maria Riccarda Wesseling
Het bloemen duet uit Lakmé door  Sabine Devieilhe en Marianne Crebassa