Toen ik vanmiddag en stukje ging fietsen, want ja, dat kon vandaag nog, had de fiets een eigen wil, een eigen leven. Ineens stond ik voor De Amsterdamse Boekhandel! Nou ja, niet te beroerd dan om even naar binnen te gaan natuurlijk. Een paar uurtjes gewerkt en ja, dat was een dag te vroeg, maar ja.

Werken was het eigenlijk ook niet, het was als thuiskomen, thuiskomen na een lange reis. M’n collega weer zien na drie maanden en, des boekhandels, fragmentarisch bijkletsen, wat een genot! Klanten helpen, als vanouds en toch zo nieuw. Thuiskomen, ja dat is het goede woord. Enorm leuk de reacties van klanten, dat ik er weer was, dat ze me hadden gemist, was ik wel gezond, ging het wel goed? Ook even op het pleintje gelopen en daar werd ik diverse malen staande gehouden met eigenlijk dezelfde reacties. Hartverwarmend, echt, zoiets had ik niet verwacht. Mensen die langs de winkel liepen en zagen dat ik er was en alleen daarom naar binnenkwamen.

Zo had ik mezelf nooit gezien. Ik doe in de winkel wat ik het liefste doe en blijkbaar zijn er mensen die dat zien. Dank daarvoor.

Ik ben weer thuis, die winkel past me als een jas.