Vandaag mijn e-bike in ontvangst mogen nemen. Een plechtig moment, met uitleg en instructies, met aanpassingen aan de configuratie en het overbrengen van oude parafernalia. De fietsbel kon nog wel de goedkeuring van de heren e-bike fietsenverkopers wegdragen, maar die fietstassen! Een vlag op een modderschuit. Dat kon toch niet. Nou ja, het kon dus wel, ze zitten erop. Daarna vloog ik weg, zo voelde het.

Ik was even onder winkeltijd in de ochtend naar de e-bike winkel gegaan en dat kan meestal wel, je collega even alleen laten, zeker in de ochtend. Maar heel vaak is het net superdruk als je alleen staat, een raar fenomeen. Het lijkt of klanten zich om de hoek van het winkelpleintje verzamelen en zo’n moment afwachten om de winkel binnen te vallen. Vandaag dus niet, ze stonden langs de route om me aan te moedigen.