Korte verhalen zijn denk ik van de roman wat de honderd meter horden is van de tien kilometer. Sneller, maar zeker niet eenvoudiger. Het korte verhaal doet het in Nederland minder goed dan in Angelsaksische landen, terwijl er toch heel fijne geschreven worden. Neem de Noordwijkse Margriet de Moor, die in Meneer en mevrouw God met een zestiental verhalen laat zien deze kunst tot in haar vingertoppen te beheersen.
Noordwijk is het decor van een aantal verhalen, uiteraard de muziek, De Moor heeft het conservatorium doorlopen, verhalen refererend aan eerder werk, zoals De schilder en het meisje of Kreutzersonate, passeren de revue naast autobiografische inkijkjes. Een mooi uitgebalanceerd geheel.
In het titelverhaal hebben meneer en mevrouw god er genoeg van, van die mensen die er ook na de zondvloed niets van hebben gebakken. Na lang nadenken besluit hij tot een nieuwe ingreep. Met een druk op de knop van mevrouw doet niets elektronisch het meer op aarde.
Weg internet, het mobieltje en de rest. Een digitale zondvloed.
Lezen die verhalen! 

Meneer en mevrouw God door Margriet de Moor, uitgegeven door De Bezige Bij te Amsterdam, 9 juni 2022