Andrés Barba begint verhaal met een uitleg waarom iedere biografie een werk van fictie is en maakt vervolgens van de biografie van Rafael Guastavino en diens gelijknamige zoon een geestig verhaal waarin gewag gemaakt wordt van de lacunes in het voorhanden materiaal. Met onderkoelde humor en in de derde persoon verhaalt hij het leven van Guastavino en laat hij Rafael denken, angstig zijn en zeer aanwezig.

Guastavino, zoon van een meubelmaker in Valencia gaat in Barcelona naar de academie om bouwmeester te worden, maakt en passant de aangenomen dochter van zijn oom zwanger en moet met haar trouwen. Hij maakt zijn studie niet af maar maakt daar wel kennis met het tamboerijngewelf. Dat gewelf is bepalend voor de rest van zijn leven en dat van zijn zoon.

Als zijn vrouw met zijn eerste drie zoons vlucht naar Argentinië om de oudste te onttrekken aan de militaire dienst gaat hij met de hulp en zijn vierde zoon Rafael en haar twee dochters in 1881 naar New York. Hij weet het al zeven eeuwen oude tamboerijngewelf met wat aanpassingen te patenteren en gaat aan de slag. Bouwt gewelven in kerken en bibliotheken en gaat nagenoeg failliet. Na zijn dood zet junior met succes het bedrijf voort en wordt rijk. De uitvinding van een nieuw soort beton maakt dat het tamboerijngewelf te duur wordt. Einde.

Leuk verhaal, overal in de Verenigde Staten staan monumentale gebouwen met tamboerijngewelven, ook wel Catalaanse bogen genoemd in Europa. In de Verenigde Staten ook wel Guastavino gewelven genoemd … zie foto’s.

Geweldige manier van biograferen, ik heb ervan genoten.

Het leven van Guastavino en Guastavino door Andrès Barba, oorspronkelijke titel Vida de Guastavino y Guastavino en vertaald uit Spaans door Irene van de Mheen en Jos Kockelkoren, uitgegeven door De Bezige Bij op 1 september 2022