Na zijn debuut Verdriet is het ding met veren is dit weer een geweldig verhaal van Max Porter, ook dit verhaal kon ik niet met droge ogen lezen. Je zit in een soort stream of consciousness in het hoofd van de zestienjarige (denk ik) getroebleerde, zoals hij zelf zegt, jongen Shy. Hij loopt met een zware rugzak vol stenen midden in de nacht het tehuis uit waar hij terecht is gekomen door zijn gedrag. Terwijl hij loopt komen de incidenten, de stemmingswisselingen, de nachtmerries, zijn moeder en stiefvader, de jongens in het huis, de school van vroeger, vriendinnetjes, drank en drugs en geweld langs. Niet op een geordende manier, maar door elkaar. Dat door elkaar wordt ondersteund door de afwisselende typografie en het gebruik van onregelmatige witregels en zinsindeling, de voortdurende perspectiefwisselingen.

Porter krijgt het voor elkaar dat je erin meegaat, dat de jongen in je hoofd gaat zitten, dat zijn eenzaamheid tastbaar is. Waar hij naar toeloopt en hoe het hem verder die nacht vergaat is vintage Porter.

Shy door Max Porter, oorspronkelijke titel Shy, vertaald door Saskia van der Lingen, uitgegeven door De Bezige Bij te Amsterdam op 23 maart 2023