Vanmorgen heel vroeg wakker geworden, toch maar opgestaan en een uitgebreide versie van de ochtendrituelen gedaan. Ik zit nu een week thuis, de dagen gaan wat langzamer, dat proces zal nog wel versterkt worden. Ik probeer behalve dingen voor de winkel te doen (administratieve zaken, afhaalbestellingen die ’s avonds binnen komen verwerken, een enkel belletje en wat er zoal langskomt) en te lezen ook lekkere dingen te maken (goulashsoep en een kaasquiche bijvoorbeeld). Daarnaast heb ik wat privé projecten onderhanden (zoals een fotoalbum maken van de trip met dochterlief naar Milaan, alweer bijna een half jaar geleden) en hangt de belastingaangifte nog boven de markt, voor het eerst weer een vol jaar als alleenstaande.

Ondertussen voel ik me hulpeloos en machteloos aan de zijlijn staan, terwijl vandaag mijn moedige dames voor het eerst werken als loketwinkel, of zo je wil afhaal- en bestelwinkel. De balie staat niet precies voor de voordeur, maar in een hoek van de winkel vlakbij de deur met zeker anderhalve meter tussen medewerker en klant. De klanten kunnen niet in de rest van de winkel komen en dat geeft veel meer rust. De meeste klanten zijn vol begrip, een enkeling doet er badinerend over. We gaan de ontwikkelingen meemaken! Ik kan verder het blog Berichten uit de boekhandel  dat Marjoleine Wolf voor Boekblad schrijft van harte aanbevelen, het staat ook op haar Facebookpagina.

DWDD haalde wat spijtoptanten van de afgelopen jaren uit de kast en Matthijs van Nieuwkerk kreeg de speld van het CPNB. Heel bijzonder.

Het zijn surrealistische tijden en dat doet denken aan het magisch realisme van Gabriel García Márquez. Er zijn niet veel boeken die ik herlezen heb, maar zijn meesterwerk Honderd jaar eenzaamheid is er daar een van. Voor het eerst in 1974, toen ik de Portugese vertaling cadeau kreeg van een medestudent die in Brazilië was opgegroeid. Later heb ik het boek in de originele taal gelezen in García Márquez’ eigen Colombia, dat was eind 1984. Nog later heb ik de Engelse versie gelezen, in een vliegtuig tussen Curitiba en Amsterdam, dat was aan het begin van deze eeuw. De Nederlandse versie heb ik een jaar of tien geleden gelezen De sfeer is in iedere vertaling net even anders, of ik was zelf in een andere periode, dat kan ook. Maar in de originele taal was ie toch het mooist. Ik kan, in welke taal dan ook, het eenieder warm aanbevelen: Honderd jaar eenzaamheid!

Vandaag draai ik Nina Simone. Nina ontdekte ik begin jaren zeventig. Op mijn studentenkamer in Eindoven was ze, samen met Bob Dylan en Leonard Cohen, een bron van inspiratie en genoegen. Het was de LP Nina at Newport waar het mee begon. Die LP was ruim tien jaar eerder opgenomen op het Newport Jazz Festival. Grijsgedraaid ligt dit wonder nu in een doos in de berging, want … streaming.

Lees Berichten uit de boekhandel  hier

Er zijn vele versies van Honderd jaar eenzaamheid, dit is de 73^ste druk van deze editie. Originele titel Cien años de Soledad, vertaald door G.A.G. van den Broek en Mariolein Sabarte Belacortu, uitgegeven door Meulenhoff, Amsterdam 2017
Bestel hier

Mijn geïllustreerd en met nummer 0456 genummerd exemplaar is van de elfde druk van deze Portugese versie en vertaald door Elliane Zagury en uitgegeven door Sabía, Rio de Janeiro, april 1971

Nina at Newport, Colpix, juni 1960
Luister hier

Bestel de boeken van het boekenpanel DWDD hier